yaradılışı izledi. tanrının çocuksu sevincini izledi. yeni oyuncağına meraklı bakışını izledi. en kıymetlisinin ondan yüz çevirişini izledi. çamurdan yığına nefesini üfleyişini izledi. kapılar ardından,ağlayarak. 
   
   sevgisi az olan kabullenir kaybedişi. melekler kabullendi. ama iblis ne şair oldu aşkından, ne mecnun.her günahın sebebi,en kötüsü şeytan oldu. çaresiz bir kadının kocasını elinden çalan metresine olan nefreti gibi bize hisleri. nefsin en derin günahları, en deli aşkın sahibi iblis.
   
   oysa biziz hırsız. asi biziz, nankör biziz. aşkın hırsızıyız. suç ne tanrının ne iblisin. içimizde tanrıdan bir parçayla yeryüzüne salınıp da tüm yaradılmışlara dünyayı zehir eden biziz. 

   derler ki 'hayır allahtan'
  o halde
  şer insandan
  aşk iblisten gelir.

 bu kazılı kaburga kemiklerimize...