nasıl zamansız gelivermiştin kapıma. minicik kalbinin sesini duymuştum o gece.
tüm suçları affettirdin. nefretim soğudu. iyiye dair her şey sıcacık yumak oldu, sen oynadın. bir uyku ancak bu kadar huzurlu olurdu.okuldan eve koşarak geldim sırf sen açsındır, sıkılmışsındır diye. bilseydim yılı doldurmadan göçüp gideceğini, hiç ayırmazdım yanımdan.
şimdi o pespembe patilerin yanaklarımı okşamıyor. bileklerimde tırnak izlerin yok. okuldan koşarak gelmiyorum. ama fotoğrafların her yerde. ne ben, ne ailemiz, seni hep anıyoruz. sen bana sorumluluğu, sevgiyi ve sadakati öğrettin.
ama şu an izmirde bahçede oynamayı çok sevdiğin nar ağacının altında gömülüsün. ve ben nerde bi kedi görsem gözlerim doluyor.
ben çayımı içeyim, sen de uyumaya devam et. küçük salağım, Dodis'im...
